მენიუ

თავის ტვინის არტერიის ანევრიზმის განმეორებითი გასკდომა

თავის ტვინის არტერიის ანევრიზმის განმეორებითი გასკდომა

თავის ტვინის არტერიის ანევრიზმების სახეები:

  • ტომრისებრი ანევრიზმა (შესაძლოა იყოს გიგანტური)
  • თითისტარისებრი ანევრიზმა (შესაძლოა იყოს გიგანტური)
  • განშრევებული ანევრიზმა
  • მიკოზური ანევრიზმა

თავის ტვინის არტერიის ანევრიზმების კლასიფიკაცია ზომების მიხედვით:

  • ≤6 მმ — პატარა ანევრიზმა
  • 7-დან 12 მმ-მდე — საშუალო ანევრიზმა
  • 13-დან 24 მმ-მდე — დიდი ანევრიზმა
  • ≥25 მმ — გიგანტური ანევრიზმა

თავის ტვინის არტერიის ანევრიზმის მქონე პაციენტების სიცოცხლისათვის საშიში გართულებაა ამ ანევრიზმის ხელმეორე გასკდომა. ტვინის არტერიის ანევრიზმა ავადმყოფს შეიძლება ხელმეორედ გაუსკდეს სუბარაქნოიდული სისხლჩაქცევის თანხლებით მიმდინარე გასკდომის პირველი შემთხვევიდან 3 კვირის განმავლობაში. სტატისტიკის მიხედვით, ანევრიზმების ხელმეორე გასკდომის ალბათობა 10-დან 30%-მდეა.

თავის ტვინის არტერიის ანევრიზმის განმეორებითი გასკდომა იწვევს ავადმყოფის ინვალიდიზაციას და სიკვდილსაც კი. ამ გართულების თავიდან ასაცილებლად ტარდება სხვადასხვა ანტიფიბრინოლიტური პრეპარატის მრავალრიცხოვანი კლინიკური გამოცდა, მაგრამ მათი ეფექტურობის შესახებ მონაცემები ურთიერთსაწინააღმდეგოა.

თავის ტვინის არტერიის ანევრიზმის განმეორებითი გასკდომის ლოკალიზაციის მიხედვით კლინიკური გამოვლინებები შეიძლება სხვადასხვანაირი ხასიათისა იყოს.

უნდა გვახსოვდეს, რომ ანტიფიბრინოლიტური პრეპარატების გამოყენებამ შეიძლება ავადმყოფში გამოიწვიოს იშემიური ინსულტი, რაც, სავარაუდოდ, დაკავშირებულია თავის ტვინის არტერიის სპაზმთან (ცერებრალურ ვაზოსპაზმთან). შემდგომი კლინიკური დაკვირვება გვეხმარება დავადგინოთ კავშირი ანევრიზმის გასკდომისას ჩაქცეული სისხლის რაოდენობას, სუბარაქნოიდულ სივრცეში მის მდებარეობასა და ანევრიზმის განმეორებით გასკდომებსა და თავის ტვინის არტერიის სიმპტომატურ სპაზმს (ცერებრალურ ვაზოსპაზმს) შორის. ამ მიზნით აქტიურად გამოიყენება თავის ტვინის მაგნიტო-რეზონანსული და კომპიუტერული ტომოგრაფიები დინამიკაში.

პაციენტს შეიძლება განუვითარდეს თავის ტვინის არტერიის სპაზმი (ცერებრალური ვაზოსპაზმი), რომელსაც შეუძლია გამოიწვიოს იშემიური ინსულტი (რაც თავის მხრივ დაკავშირებულია იმასთან, რომ ტვინის ფუძის (ბაზალური ცისტერნის) ლიკვორულ სივრცეში ჩაქცეული სისხლი ზემოქმედებს არტერიალურ კედელზე). მსგავსი გართულების არსებობის შემთხვევაში პროგნოზი არასასიამოვნოა, იმის მიუხედავად, დაენიშნა თუ არა პაციენტს ანტიფიბრინოლიტური პრეპარატები.

თავის ტვინის მაგნიტურ-რეზონანსულ ტომოგრაფიაზე ნაჩვენებია ანევრიზმის გასკდომა თავის ტვინის მარჯვენა შუბლის წილში.

პროფილაქტიკური მიზნით ანტიფიბრინოლიტური თერაპიის გამოყენების ეფექტურობის აშკარა დამამტკიცებელი საბუთები არ არსებობს. მაგრამ ითვალისწინებენ რა, რომ არსებობს ანევრიზმის განმეორებითი გასკდომის საშიშროება, სპეციალისტები იყენებენ ამინოკაპრონის მჟავას. ამინოკაპრონის მჟავა ინიშნება ინტრავენური შეყვანის გზით (30 გ დღე-ღამეში) ავადმყოფის შემოსვლის მომენტიდან ნეიროქირურგის მიერ გამსკდარი ანევრიზმის კლიპირების ოპერაციის ჩატარებამდე, მაგრამ არა უმეტეს 3 კვირისა. თუ ავადმყოფს ანევრიზმის განმეორებითი გასკდომის შემდეგ მიდრეკილება აქვს ტვინის არტერიის გამოხატული სიმპტომატური სპაზმისაკენ (სიმპტომატური ვაზოსპაზმისაკენ), მაშინ ამინოკაპრონის მჟავას არ იყენებენ.

იხილეთ აგრეთვე